Zapierający dech w piersiach materiał filmowy przedstawia niesamowitą moc matki kałamarnicy czarnookiej, która ciągnie tysiące jaj przez ocean przez wiele miesięcy ani razu ich nie puszczając. Nawet po to, aby je nakarmić.
„Kałamarnice nie potrafią pływać bardzo szybko i mogą być łatwym łupem dla głęboko nurkujących ssaków morskich” – wyjaśnił Schmidt Ocean Institute, który uchwycił rzadkie nagranie u wybrzeży Kostaryki podczas niedawnego nurkowania OctoOdyssey.
W przeciwieństwie do większości kałamarnic olbrzymich Gonatus onyx, z charakterystycznymi dużymi, czarnymi oczami z białymi obwódkami, jest jednym z zaledwie dwóch znanych gatunków, które dbają o swoje jaja po złożeniu ikry. A cena jest prawdopodobnie bardzo wysoka.
Matka trzyma się około 2000 do 3000 jaj otoczonych błoną w kształcie rurki, która otwiera się na obu końcach, delikatnie wsuwając i chowając ramiona, przepłukać niskotlenową wodę przez rurkowatą masę jajową.
Szacuje się, że okres rozwoju jaj wynosi od 6 do 9 miesięcy – to strasznie długi czas jak na matkę bez jedzenia.
We wczesnej fazie, w obliczu zagrożenia, kałamarnica może szybko odciągnąć jaja w bezpieczne miejsce, ale w miarę dojrzewania jaj słabnie, więc jej zdolność do bezpiecznej ucieczki przed niebezpieczeństwem ze wszystkimi młodymi staje się coraz bardziej zagrożona.
„Agresywne ruchy ramion i pływanie ucieczkowe spowodowały częściowy rozpad bardziej dojrzałych mas jajowych i wylęg uwolnionych jaj” – zauważył Brad Seibel, biolog morski z Uniwersytetu Południowej Florydy wraz ze współpracownikami w artykule z 2005 roku dokumentującym reakcje zwierząt na łódź podwodną.
„Te z zaawansowanymi zarodkami wskazywały jedynie skurcze płaszcza oddechowego i nie mogły się ruszyć” – zauważył.
Naukowcy zaobserwowali także stopniowe pogorszenie stanu mięśni i gruczołów trawiennych u kałamarnicy olbrzymiej, co sugeruje, że rzeczywiście polegają one na swoich zapasach energii podczas długiego okresu wysiadywania jaj.
Kałamarnice zwykle rozmnażają się tylko raz i umierają wkrótce po złożeniu jaj, więc przetrwanie wystarczająco długo, aby zobaczyć wyklucie się młodych, będzie ostatnim czynem tej mamy, jeśli wcześniej nie umrze, próbując najpierw je chronić.
Kałamarnice czarnookie to jedne z najpowszechniejszych głowonogów zamieszkujących wybrzeża Pacyfiku – od Japonii po Kalifornię i aż do Morza Beringa. Choć ich młode polują w stadach w płytkich wodach przybrzeżnych, dorosłe osobniki o długości do 18 centymetrów wolą głębsze wody i przemieszczają się w ciągłą ciemność jeszcze głębszych wód, bezbronnie składając jaja.
Tutaj nadal znajdują się w zasięgu nurkujących ssaków, takich jak wieloryby czy słonie morskie. Ich migracje na etapach życia przyczyniają się do przemieszczania materii organicznej z płytkich wód do głębszych biomów oceanicznych.
Źródło: Science Alert
PRZYRODA , POGODA, KLIMAT 
Pani Marzenko, kiedy wróci pani uśmiech do nagłówka? Już dawno po Świętach 😉
PolubieniePolubienie