Europa od tygodni zmaga się z powodu suszy, a utrzymujące się fale upałów oraz pożary doprowadziły do ewakuacji i zgonów. Rzeki i jeziora wyschły, przyczyniając się do poważnych problemów dla żeglugi i innych statków. Cofający się poziom wody ujawnił również niektóre zwykle zakopane skarby.
Najbardziej złowieszcze z nich to „kamienie głodu” wyryte na linii wodnej w rzekach podczas susz jako ostrzeżenie dla przyszłych pokoleń, że kiedy kamienie znajdują się nad wodą, czekają je trudności.
Większość z tych kamieni zostały odsłonięte ponownie na brzegach rzeki Łaby, która płynie od Czech po Niemcy. Jeden z kamieni, który został po raz pierwszy wyrzeźbiony już w XV wieku, pojawił się również w 1616 roku, kiedy to miejscowi wypisali na nim słowa: „jeśli mnie zobaczysz, płacz”.
Niski poziom wody w Dunaju w Serbii ujawnił zatopione szczątki statków z czasów II wojny światowej, wciąż załadowane materiałami wybuchowymi. Statki, znalezione w pobliżu miasta Prahovo, były częścią nazistowskiej floty zatopionej w 1944 roku. Oczekuje się, że wraz z postępującą suszą pojawią się kolejne.
Ładunki wybuchowe znaleziono również w rzece Pad we Włoszech. Około 3000 osób zostało ewakuowanych z wioski w pobliżu miasta Mantua w lipcu, kiedy saperzy bezpiecznie usunęli, a następnie bezpiecznie eksplodowali wcześniej zatopioną bombę z czasów drugiej wojny światowej.
Barka używana przez Niemców, a następnie zatopiona w 1943 roku również została odsłonięta przez obniżający się poziom wody w rzece Pad. Miejscowi zaczęli dostrzegać barkę „Zibello”, kiedy poziom wody zaczął spadać kilka miesięcy temu, a w miarę trwania suszy wynurzało się go coraz więcej.
Niski poziom rzeki Tyber w Rzymie ujawnił ruiny starożytnego mostu, który mógł zostać zbudowany przez cesarza Nerona około 50 r. Zawsze można było zobaczyć niewielką część ruin przy niskim poziomie wody, ale teraz można zobaczyć znacznie więcej niż zwykle.
Leży on poniżej miejsca, gdzie znajduje się nowoczesny most, Vittorio Emanuele II.
Z kolei „hiszpański Stonehenge” pojawił się w zbiorniku Valdecanas położonym w środkowej prowincji Caceres w Hiszpanii. Krąg kamieni, oficjalnie nazywany Dolmen of Guadalperal, najprawdopodobniej pochodzi z 5 000 r. p.n.e.
Zostały one odkryte przez archeologa w 1926 roku, ale obszar został zalany w ramach projektu rozwoju obszarów wiejskich w 1963 roku. Od tego czasu były widoczne jedynie cztery razy.
Tymczasem w Galicji, nieopodal granicy z Portugalią, na początku roku pojawiła się „wioska duchów”, kiedy utrzymująca się od zimy susza gwałtownie opróżniła wodę z lokalnego zbiornika. Aceredo zostało zalane w 1992 roku w celu zrobienia miejsca dla zbiornika. Niektórzy z jej byłych mieszkańców powrócili, aby rozejrzeć się po zniszczonych budynkach.
Zaginione skarby zostały ujawnione również w Wielkiej Brytanii. Susza odsłoniły ruiny kościoła we wsi Derwent w hrabstwie Derbyshire. Na miejscu wioski w latach 40. ubiegłego wieku powstał zbiornik Ladybower.
W zbiorniku Colliford Lake w Kornwalii odsłonięte zostały pozostałości starych drzew. Teren na Bodmin Moor został zalany w latach 80.
Ślady niektórych ogrodów z XVII wieku pojawiły się w Lydiard Park w Swindon, w południowo-zachodniej Anglii, po tym jak gorąca pogoda wypaliła trawę, która ujawniła wzory w ziemi pod nią.
Źródło: BBC News